
ԽՈՍԵԼՈՎ ԴԱՇՏԱՆԻ ՄԱՍԻՆ՝ ՍՈՎՈՐՈՒՄ ԵՆՔ ՀԱՍԿԱՆԱԼ ԵՎ ՍԻՐԵԼ ՄԵՐ ՄԱՐՄԻՆԸ։
Տարիներ շարունակ դաշտանը համարվել է մի բան, որի մասին բարձրաձայն չեն խոսում։ Շատերը դեռ վախենում են ասել «դաշտան» բառը նույնիսկ ընտանիքում կամ ընկերների հետ։ Բայց իրականում այն ամենաբնական և առողջ գործընթացներից մեկն է կանացի օրգանիզմում։
Հարցն այն է՝ ինչու ենք մենք դեռ ամաչում։
Միգուցե հասարակության ձևավորված կարծիքն է, միգուցե մանկուց լսած «չասես», «չխոսես» նախազգուշացումները։ Իսկ արդյունքում՝ շատ կանայք տարիներով ապրում են տհաճության, անտեղյակության և երբեմն անգամ սխալ ինֆորմացիայի մեջ։
Բայց դաշտանը ոչ թե ամոթ է, այլ կանացիության, կենսունակության և առողջության նշան։
Խոսելով դրա մասին՝ մենք ոչ թե կոտրում ենք կանոնները, այլ ազատվում ենք այն կարծրատիպերից, որոնք մեզ ստիպում են լռել:

Ինչու է կարևոր խոսել
Երբ խոսում ենք մեր մարմնի մասին բաց և անկեղծ, մենք․
· Ավելի լավ ենք հասկանում մեր ֆիզիկական և հուզական փոփոխությունները,
· Կարողանում ենք ճիշտ խնամել մեզ,
· Եվ ամենակարևորը՝ այլ կանանց ցույց ենք տալիս, որ նորմալ է լինել իրական։
Խոսելը ուժ է։ Այն մի փոքր քայլ է, բայց հենց այդպիսի քայլերից է սկսվում մեծ փոփոխությունը։
ՓՈՔՐ ՔԱՅԼԵՐ՝ ՄԵԾ ՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ
· Մի ամաչիր հարցնել բժիշկից կամ ընկերուհուց այն, ինչ չգիտես։
· Սովորեցրու քո աղջկան կամ փոքր քույրիկին, որ դաշտանը նորմալ է։
· Եվ ամեն անգամ, երբ խոսում ես դրա մասին՝ հիշիր՝ դու ոչ միայն քեզ ես օգնում, այլև ուրիշներին ես ազատում լռությունից։
Դաշտանը չպետք է լինի գաղտնիք։
Այն մեր կյանքի բնական մասն է, և որքան բաց, գիտակցված ու սիրով մոտենանք դրան, այնքան ավելի առողջ, վստահ ու ազատ կլինենք մենք ինքներս։

